Dit interview vond plaats begin januari 2019

‍

Een gesprek over SPORT met Mees van de Lagemaat loopt vanzelf. De in 1948 geboren Lopiker – maar daar heb ik geen herinnering aan, ik voel me een echte Stolwijker – is nog volop actief. Onder andere als vrijwilliger bij de Stichting Vlister Openluchtbaden. 

Voetbal, voetbal

Is Mees geboren met voetbalschoentjes aan? Hij trapte al van jongsaf tegen de bal, en hij speelde bij clubs in de regio: Perkouw, Bergambacht en Stolwijk. Bij Stolwijk speelde hij zelfs tot rond z’n 40^e door. Zijn geheim? Ik moest het hebben van m’n loopvermogen, en m’n sprongkracht, ik kwam veel hoger dan mijn tegenstander, ook al was die vaak langer dan ik.
Waarschijnlijk waren alle tegenstanders langer, want met zijn korte, tengere postuur is Mees allesbehalve groot. Dat bescheiden voorkomen staat een leven-lang-sporten niet in de weg. Ik heb van alles gedaan: fietsen, marathons, triatlons en zwemmen natuurlijk…  

Renovatie dankzij vrijwilligers

Zwemmen is een rode draad. Mees raakte betrokken bij Ons Polderbad in Stolwijk toen men een administrateur zocht, zijn vakgebied. Ik zag die advertentie in ‘t krantje. Daar heb ik op gereageerd, en ik mocht het doen. Zo dook Mees in de wereld van de gemeentelijke zwembaden, een wereld die – naast subsidie en entree – alleen kan bestaan dankzij vele vrijwilligers.

Het belang van vrijwilligers bleek medio jaren ‘90, toen de nieuwe gemeente Vlist plots twee openluchtbaden op de begroting had: Ons Polderbad in Stolwijk en De Loete in Haastrecht. Maar er was geen budget voor de nodige renovatie. Men overwoog om de baden te sluiten, vertelt Mees.  Maar dankzij Fop Kapteyn, die was toen voorzitter van VV Stolwijk, is dat voorkomen. Hij was de vader van chef/badmeester Retty Kapteyn.
Met steun van tientallen vrijwilligers uit Haastrecht en Stolwijk zijn beide baden gerenoveerd. Toen is meteen ook de Stichting Vlister Openluchtbaden opgericht voor onderhoud en exploitatie van de baden.

Hangouderen van straat

Een zwembad betekent veel méér voor mensen dan alleen lekker zwemmen voor je conditie, zegt Mees. Ook de sociale functie is belangrijk. Elkaar ontmoeten, bijkletsen over vakantie, gezondheid. Het houdt niet alleen jongeren van de straat, maak ook de hangouderen, zeg ik wel eens. Hij lacht erbij, maar zo is het wel, beaamt Bets, zijn vrouw, die ook aanschuift. Zij schenkt koffie, met koekjes van bakker Arjan van der Eijk, waar zij werkt. Ook Bets is betrokken bij het reilen en zeilen van de Vlisterbaden, zegt Mees. Zij deed jaren lang de abonnementenadministratie.

Toekomst, natuurbad?

Mees blijft de sport trouw zolang het kan. Eind 2018 is hij gestopt als administrateur bij de stichting, maar als vrijwilliger weet hij van geen ophouden. Het is heerlijk werk, er is altijd wat te doen. Onderhoud, de tentverhuur. Hij is benieuwd hoe de baden er in de toekomst uitzien.
Het plan om van De Loete een natuurbad te maken zie ik wel zitten, de locatie is uniek, zo aan de Vlist, bij de molen, in de polder. Fantastisch, toch!

=====

‍

Gediplomeerd pedicure

De teller staat over de 75 lentes, maar Mees van de Lagemaat oogt strak en vitaal. Hij werkte o.a. als verzorger en hersteltrainer voor diverse voetbalverenigingen in de regio. Zoals CVV De Jodan Boys in Gouda. Het begon al, eind jaren’80, toen ik stopte als voetballer bij Stolwijk. Eerst wist ik er niet zo veel van, maar ik heb heel wat cursussen en opleidingen gevolgd.

Hij werd zelfs gediplomeerd pedicure, vertelt Mees. Mensen denken dan aan nagels lakken en schuren. Dat is ten onrechte. Als pedicure ben je voetverzorger. En dat is best handig, want voetballers kunnen serieuze voetblessures oplopen, die moet je goed behandelen.’ 

‍